Πέρασαν 11 χρόνια από τον φονικό σεισμό του 1999, όμως οι μνήμες σε όσους έζησαν αυτή την τραγωδία ακόμα δεν έχουν εξαφανιστεί και δύσκολα θα εξαφανιστούν στο μέλλον. Ήταν 7 Σεπτεμβρίου του 1999 και λίγο πριν τις 3 το μεσημέρι ο Εγκέλαδος πήρε τόσο άδικα τις ζωές 143 ανθρώπων.
Πρόκειται σίγουρα για μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες που έχουν πλήξει την Αττική. Ο σεισμός των 5,9 ρίχτερ με επίκεντρο την Πάρνηθα είχε ως απολογισμό του 143 νεκρούς, 700 τραυματίες και χιλιάδες οικογένειες που βρέθηκαν στο δρόμο.
Όταν ένα τέτοιο φυσικό φαινόμενο συμβεί τότε δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Σίγουρα όμως πριν μπορούσαν κάποιοι να έχουν προνοήσει και όχι να αφήνουν δεκάδες εργαζόμενους να δουλεύουν σε επικίνδυνα κτίρια.
Φυσικά αναφέρομαι στο κτίριο της Φαράν, το οποίο κατέρρευσε εξαιτίας της μεγάλης σεισμικής δόνησης στερώντας τη ζωή από 8 ανθρώπους, ενώ άλλοι 12 τραυματίστηκαν. Βεβαίως οι υπεύθυνοι 5 χρόνια μετά έπεσαν στα μαλακά, αφού το δικαστήριο μετέτρεψε τις κατηγορίες από κακούργημα σε πλημμέλημα.
Δυστυχώς εκείνη τη μέρα είχα κι εγώ την ατυχία να βρίσκομαι κοντά στο επίκεντρο του σεισμού. Μόλις 10 χρονών αλλά αυτές είναι στιγμές που σε σημαδεύουν για μια ζωή. Ακόμα θυμάμαι την ώρα της δόνησης να στέκομαι κάτω από την κάσα και να κοιτάζω την αδερφή μου τρομαγμένος.
Και μετά όλη η γειτονιά στους δρόμους, φοβισμένοι. Δεν άργησαν να μαθευτούν τα νέα. Κυρίως για την κατάρρευση της Φαράν και τα θύματα, αλλά και ένα σπίτι λίγο πιο δίπλα από εμάς που έπεσε από το σεισμό, ευτυχώς χωρίς νεκρούς τελικά.
Οι γονείς μου τότε ήταν στη δουλειά και τα κινητά δεν ήταν τόσο διαδεδομένα όπως σήμερα. Δεν ήξεραν τι μπορεί να είχε συμβεί, γνώριζαν μόνο το επίκεντρο και δεν θα ξεχάσω ποτέ την ανακούφιση που ένιωσαν όταν επέστρεψαν σπίτι και διαπίστωσαν πως όλα ήταν καλά.
Κι εμείς τουλάχιστον ήμασταν από τους τυχερούς. Πόσες και πόσες οικογένειες δεν έμεινα χωρίς στέγη εκείνη τη μέρα και λόγω της απαράδεκτης γραφειοκρατίας αναγκάστηκαν να μένουν για μήνες ολόκληρους σε κοντέινερ.
Είναι τραγικό και οδυνηρό πως ένα φυσικό φαινόμενο μπορεί μέσα σε λιγότερο από 1 λεπτό να πάρει ζωές και να γκρεμίσει ό,τι όνειρα και όσα πάλευαν να φτιάξουν άνθρωποι με κόπο για χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου