Του Παναγιώτη Τράμπα
Το Wembley, ένα από τα πιο ιστορικά γήπεδα της Ευρώπης και του κόσμου, τόσο στην παλιά όσο και στην καινούρια του μορφή, κρύβει πολλές ιστορίες και γεγονότα που δεν έχουν σχέση μόνο με το ποδόσφαιρο. Το γήπεδο του Λονδίνου έχει προσφέρει σημαντικές στιγμές, από τελικούς κυπέλλου Αγγλίας και το Μουντιάλ του 1966 μέχρι τεράστιες συναυλίες και αγώνες πυγμαχίας.
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΜΠΟΜΠΙ ΜΟΥΡ
Φτάνοντας στο νέο Wembley δεσπόζει το άγαλμα του αρχηγού της Εθνικής Αγγλίας το 1966, Μπόμπι Μουρ. Φτιαγμένο επιβλητικά για να θυμίζει την εμβληματική φιγούρα του Μουρ κα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Για τον Άγγλο μάλιστα ο Πελέ είχε δηλώσει πως είναι ο καλύτερος αμυντικός που αντιμετώπισε ποτέ στην καριέρα του ενώ το BBC τον ανέδειξε ως προσωπικότητα της χρονιάς το 1965, λίγο μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων με τα χρώματα της Γουέστ Χαμ κόντρα στην Μόναχο 1860.
ΤΟ WEMBLEY ANAΓΕΝΝΙΕΤΑΙ
Τον Φεβρουάριο του 2003 μία γερμανική μηχανή κατεδάφισε το Wembley και μέσα σε 5 χρόνια δημιουργήθηκε ένα γήπεδο ακόμη πιο εντυπωσιακό και υπερσύγχρονο.
Η θέση του αγωνιστικού χώρου είναι ακριβώς η ίδια με το παλιό με τη μόνη διαφορά πως έχει τοποθετηθεί 6 μέτρα πιο βαθιά στο έδαφος.
Το πρώτο παιχνίδι της εθνικής Αγγλίας στο νέο της σπίτι ήταν ένα φιλικό κόντρα στην Βραζιλία, ενώ ο πρώτος τελικός του κυπέλλου Αγγλίας διεξήχθη ανάμεσα στην Τσέλσι και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, βρίσκοντας νικητές τους μπλε του Λονδίνου.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ WEMBLEY
Ξεκινώντας την περιήγηση στο επιβλητικό αυτό γήπεδο, βρισκόμαστε στο 4ο διάζωμα και λίγο πριν την έξοδο στις κερκίδες, μέσα στο γήπεδο υπάρχουν στους τοίχους φωτογραφίες από σπουδαίες στιγμές, κυρίως από την κατάκτηση του παγκόσμιο κυπέλλου του 1966 από την Αγγλία.
Φτάνοντας στις κερκίδες του γηπέδου νιώθεις ένα δέος βλέποντας αυτό το εντυπωσιακό γήπεδο των 90.000 θέσεων, δεύτερο σε χωρητικότητα στην Ευρώπη πίσω από το Καμπ Νου.
Ο ξεναγός αρχίζει τις αναφορές σε κάποια στατιστικά στοιχεία και με αρκετή δόση χιούμορ τονίζει πως «μπορεί να μην έχουμε όσα Παγκόσμια Κύπελλα έχει η Βραζιλία αλλά έχουμε το γήπεδο με τις περισσότερες τουαλέτες στο κόσμο!» και σηκώνει τις γροθιές του πανηγυρίζοντας. Ο ακριβής αριθμός τους είναι 2.618 κάτι που σημαίνει πως αντιστοιχεί μία τουαλέτα σε 34 θεατές.
Επίσης υπάρχουν 98 κουζίνες σε όλο το γήπεδο ενώ υπάρχει μεγάλη άνεση στα καθίσματα αφού η απόσταση μεταξύ τους είναι 80 εκατοστά και είναι χαρακτηριστικό πως τόσο μεγάλο κενό δεν υπήρχε ούτε στα επίσημα του παλιού Wembley.
Σε ένα τόσο υπερσύγχρονο γήπεδο υπάρχει φυσικά και τεράστιος χώρος για τα Μέσα ενημέρωσης αφού μπορούν να φιλοξενηθούν μέχρι και 400 δημοσιογράφοι καθώς και 100 φωτογράφοι.
Επίσης βελτιώθηκε και ο τρόπος με τον οποίο μπορούν οι θεατές να φτάνουν στο γήπεδο χρησιμοποιώντας τα μέσα μεταφοράς. Στο παλιό Wembley μέσα σε μία ώρα μπορούσαν να φτάσουν 38.000 φίλαθλοι ενώ στο νέο ο αριθμός αυξήθηκε στους 57.000.
Σε μέρες αγώνα στο γήπεδο εργάζονται μέχρι και 5.000 υπάλληλοι ενώ ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σήκωσε τρόπαιο και στο παλιό και στο νέο Wembley είναι ο Steve Guppy κερδίζοντας το Λιγκ Καπ με τη Λέστερ το 2000 και το FA Trophy με τη Στιβενέιτζ το 2007.
«ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ…»
Ο ξεναγός στη συνέχεια μας δείχνει που βρίσκονται τα δημοσιογραφικά θεωρεία και κάνει και μία μικρή αναφορά στην ατάκα του σχολιαστή του τελικού του 1966, ο οποίος ήταν και ο πρώτος τελικός που μεταδόθηκε έγχρωμα στην τηλεόραση και τον παρακολούθησαν 400 εκατομμύρια άνθρωποι.
Ενώ λοιπόν το σκορ είχε γίνει 3-2 στην παράταση υπέρ της Αγγλίας και αν και το παιχνίδι δεν είχε τελειώσει ακόμα πολλοί Άγγλοι είχαν μπει στον αγωνιστικό χώρο. Τότε ο Χιρστ είχε τη μπάλα και ο Άγγλος δημοσιογράφος είπε «Και τώρα ο Χιρστ. Έχει μπροστά του… κάποιους οπαδούς.. Νομίζουν ότι τελείωσε… Τώρα τελείωσε!», αφού εκείνη ακριβώς τη στιγμή διαμορφώθηκε το τελικό 4-2.
Η «ΚΟΛΑΣΗ» ΤΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ
Φεύγοντας από τις κερκίδες φτάνουν στην αίθουσα τύπου, ένα χώρο που όπως είπε ο ξεναγός πρόκειται για τον χειρότερο που μπορεί να βρεθεί ένας προπονητής της Εθνικής Αγγλίας ειδικά αν έχει προηγηθεί αρνητικό αποτέλεσμα. Μάλιστα υπάρχει και ένας μικρός τοίχος που χωρίζει τους προπονητές από τους δημοσιογράφους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των εφιαλτικών στιγμών που μπορεί να ζήσει εκεί ένας προπονητής είναι ο Στιβ ΜακΛάρεν. Ο Βρετανός βρισκόταν στο τιμόνι της Αγγλίας όταν γνώρισε την ήττα στο Wembley από την Κροατία και έμεινε εκτός της τελικής φάσης του Euro 2008. Εκείνη τη μέρα οι δημοσιογράφοι έκαναν ερωτήσεις στον ΜακΛάρεν επί 2 ώρες!
ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΕΣΕΙΣ
Η συνέχεια της ξενάγησης μας περιείχε τα αποδυτήρια. Στο Wembley υπάρχουν τέσσερα αποδυτήρια και όλα είναι ακριβώς ίδια παρέχοντας σε όλα τις ομάδες τις ίδιες ανέσεις.
Ο χώρος είναι μεγάλος και υπάρχουν εκτός από τις ντουζιέρες και ειδικά κρεβάτια για μασάζ καθώς και μηχανές για πάγο για τα χτυπήματα των ποδοσφαιριστών. Λίγο πιο δίπλα υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος στον οποίο μπορούν οι αθλητές να πραγματοποιήσουν ζέσταμα.
Στα αποδυτήρια τα οποία επισκεφθήκαμε υπάρχουν ήδη τοποθετημένες οι φανέλες της εθνικής Αγγλίας από τη Νότιο Αφρική.
Στο συγκεκριμένο χώρο κάθε προπονητής έχει το δικό του τρόπο με τον οποίο τοποθετεί τους παίκτες του. Για παράδειγμα ο Φάμπιο Καπέλο τοποθετεί στις 11 πρώτε θέσεις τους βασικούς ενώ αντίθετα ο Βενγκέρ τοποθετεί μαζί τους τερματοφύλακες, στη συνέχεια τους αμυντικούς, τους μέσους και μετά τους επιθετικούς.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑ
Ακολουθώντας τη διαδρομή που ακολουθούν και οι ποδοσφαιριστές βγαίνουμε στον αγωνιστικό χώρο και στη συνέχεια ανεβαίνουμε τα σκαλιά για να φτάσουμε στο Royal Box όπου γίνεται η απονομή των κυπέλλων.
Η συγκεκριμένη διαδρομή αποτελείται από 68 περισσότερα σκαλιά απ’ ότι στο παλιό Wembley.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ WEMBLEY
Στο ιστορικό Wembley έχουν πραγματοποιηθεί κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα του αθλητισμού και όχι μόνο. Το 1948 διεξήχθησαν εκεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες ενώ τρία χρόνια αργότερα ο Πούσκας οδήγησε την Ουγγαρία σε μία ιστορική νίκη με 6-3 επί της Αγγλίας.
Το 1966 όμως ήταν η χρονιά που σημάδεψε το γήπεδο του Λονδίνου, αφού ήταν η χρονιά που η Αγγλία κέρδισε το πρώτο και μοναδικό μέχρι σήμερα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Πολύ σημαντική στιγμή ήταν και η παρουσία του Πάπα Ιωάννη Παύλου του 2ου τον Μάιο του 1982 μπροστά σε 80.000 κόσμο, ενώ στις 13 Ιουλίου του 1985 πραγματοποιήθηκε η ιστορική συναυλία «Live Aid» με διάσημους τραγουδιστές από όλο τον κόσμο.
Επόμενη μεγάλη στιγμή ήταν το Euro 1996, το οποίο δεν κατάφερε να κατακτήσει η Αγγλία μέσα στην έδρα τη αφού στα ημιτελικά ηττήθηκε στα πέναλντι από το φαβορί της διοργάνωσης, τη Γερμανία.
polu wraio k oloklhrwmeno ar8ro! bravo!
ΑπάντησηΔιαγραφή