Παναγιώτης Περπερίδης: «Αποκλείεται να καταρρεύσει η Εθνική»

του Παναγιώτη Τράμπα

Το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας ανήκει στο παρελθόν για την Εθνική Ελλάδος και ο γνωστός δημοσιογράφος Παναγιώτης Περπερίδης είναι από τους πιο κατάλληλους για να μιλήσουν για την εμφάνιση της ομάδας του Γιόνας Καζλάουσκας.

Μιλάει στο sevenUS για την παρουσία της Ελλάδας στα γήπεδα της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης, το μέλλον του ομοσπονδιακού μας συγκροτήματος, τον Γιόνας Καζλάουσκας και πολλά άλλα.

1)      Πρώτα απ’ όλα, αποτύχαμε στην Τουρκία;  Αιώνια συζήτηση , αν και νομίζω παντελώς ανούσια και -τελικά- αφορά μόνο τους δημοσιογράφους που πάντα καλούνται (ή νομίζουν ότι καλούνται) να αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του θεού τω Θεώ (και καλά...). Δε νομίζω ότι αυτή τη φορά υπάρχουν περιθώρια διαφορετικών οπτικών γωνιών και ερμηνειών. Αποτύχαμε. Είναι φορές που το ποτήρι είναι μισογεμάτο (για τους επιεικείς ή τους αισιόδοξους), ή μισοάδειο (για τους αυστηρούς , τους καταστροφολόγους και τους αρχιερείς της απαισιοδοξίας). Τώρα είναι απλώς άδειο. Ο αποκλεισμός της Εθνικής ομάδας ,όμως, δεν συνιστά βατερλώ, απλούστατα γιατί δεν ήρθε από την Ακτή Ελεφαντοστού ή το Τρίνινταντ. Χάσαμε από την καλύτερη ομάδα του κόσμου. Και το πιο σημαντικό, από την κορυφαία σχολή μπάσκετ στην Ευρώπη (αν και εμένα αυτό το μπάσκετ μου αρέσει περισσότερο από αυτό που παίζεται στην Αμερική).  Επίσης δεν πιστεύω ότι κάθε φορά πρέπει να βάζουμε ταμπέλες. Αλλά ακόμα κι αν αποφασίσουμε να βάλουμε , η ένδειξη ''αποτυχημένος'' δεν είναι για αυτή την ομάδα. Και εν πάση περιπτώσει δεν έχουμε υπογράψει κάποιου είδους συμβόλαιο με την επιτυχία. Ας ηρεμήσουμε λίγο. Η Ισπανία έφαγε δεκάδες χαστούκια και πέρασε περίοδο παρακμής, μέχρι να γίνει η πρώτη δύναμη στον κόσμο. Το Ιταλικό μπάσκετ έχει σβηστεί από τον χάρτη. Οι Σέρβοι πέρασαν 6 δραματικά χρόνια.  Οι Αμερικανοί πέρασαν περίοδο πλήρους απαξίωσης. Η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της. Το αν εμείς είμαστε στα κάτω μας ή όχι θα το δείξει η ζωή... Πάντως εγώ δεν θα πω ποτέ αποτυχημένους αυτούς τους παίκτες , που έχουν καταθέσει διαπιστευτήρια, επειδή δεν τα κατάφεραν σε μια , δυο , τρεις διοργανώσεις.  2)      Έπαιξε σημαντικό ρόλο τα επεισόδια που έγινε με τους Σέρβους λίγες μέρες πριν το Μουντομπάσκετ;  Μας αποπροσανατόλισαν, μας φρέναραν. Χωρίς αμφιβολία , ήταν βασική αιτία για όσα έγιναν στην συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση αποκάλυψαν ένα ... πρόβλημα που κάποιοι ανακάλυψαν για αυτή την ομάδα. Πολύ μπλα-μπλα.  3)      Πως κρίνεις την παρουσία του Γιόνας Καζλάουσκας στον πάγκο της Εθνικής; Το μπάσκετ του Καζλάουσκας μου αρέσει πολύ και το έχω αποθεώσει πάμπολλες φορές στο παρελθόν. Νομίζω ,όμως, ότι δεν μπορείς να βάλεις μια χώρα που παίζει το ''μπάσκετ Γιαννάκη'' να παίξει το ''μπάσκετ Καζλούσκας''. Διαφορετική κουλτούρα , διαφορετικές αθλητικές ικανότητες, άλλο πράγμα...  Θεώ καλούς και εξελίξιμους προπονητές έχουμε. Σεβασμός στον Καζλάουσκας , αλλά το δικό του ίσως πιο γοητευτικό μπάσκετ απέδωσε μόνο όταν εκείνος μπήκε στα δικά μας παπούτσια (πέρυσι).   4)      Ο Διαμαντίδης αποχώρησε, ο Παπαλουκάς απέχει από την Εθνική δύο καλοκαίρια τώρα και ακούγεται πως θα εγκαταλείψει τη γαλανόλευκη και  ο Τσαρσαρής.  Ανησυχείς μήπως καταρρεύσει στο μέλλον η Εθνική ομάδα; Να περάσει περίοδο προσαρμογής μπορεί. Να καταρρεύσει αποκλείεται, είναι καλά δομημένο το οικοδόμημα και άπαντες έχουν μεγάλο ταλέντο (παίκτες , προπονητές, παράγοντες, ακόμα και δημοσιογράφοι). Όταν δεν βγάζουν το κακό τους πρόσωπο τουλάχιστον... (αυτό δεν αφορά στους παίκτες). Το μπάσκετ είναι το μόνο άθλημα για το οποίο δεν ανησυχώ. Έχουν γνώση (και μάλιστα μεγάλη) οι κρατούντες!  5)      Υπάρχουν παιδιά «από πίσω» που να μπορούν άμεσα να βοηθήσουν; Παππάς και Παπανικολάου είναι απολύτως έτοιμοι. Αν δεν φοβόμασταν το περίφημο ... ''ψάρωμα'' και τις λιγοστές παραστάσεις, θεωρώ ότι είχαν θέση και στην φετινή ομάδα. Ας ρισκάρουμε ,όμως, μια φορά διάολε για χάρη του ταλέντου αυτών των παιδιών. Θα τα κάψουμε; Κολοκύθια! Δεν είναι ανάγκη να φτάσει κανείς στα 25, 26 για να παίξει. Δηλαδή οι Ισπανοί είναι ηλίθιοι που δεν φοβήθηκαν τα τρεμάμενα πόδια του Ρούμπιο; Αντίθετα , τον φούσκωσαν και τον ''πούλησαν'' μια χαρά. Κι ας ήταν -αρχικώς- ο Κλαβέρ καλύτερος. Το ''πακετάκι'' το είχε ο Ρίκι. Ο Σλούκας, ο Μάντζαρης, ο Σαρικόπουλος, ο Χρυσικόπουλος, ο Γιάνκοβιτς,  ο Μπόγρης, ο Γιάνκοβιτς, ο Γιαννόπουλος έρχονται (και πιθανότατα και άλλοι πιο μικροί τους οποίους ομολογώ δεν έχω παρακολουθήσει)... Αρκεί να πάρουν χρόνο , ευκαιρίες και να τις εκμεταλλευτούν. Όσο για το άμεσα , είναι απολύτως σχετικό. Τίποτα δεν γίνεται άμεσα. Όλα θέλουν τον χρόνο τους. Ποιος πίστευε ότι Σπανούλης και Διαμαντίδης θα κάνουν κάτι άμεσα; Ακόμα θυμάμαι τα έτοιμα φτυάρια στους Ολυμπιακούς του 2004 όταν ο Γιαννάκης τόλμησε σταδιακή ανανέωση. Ακόμα θυμάμαι το κράξιμο που έτρωγα από εξειδικευμένο έντυπο όταν αποθέωνα τον ''μικρό'' Διαμαντίδη του Ηρακλή. Τα ίδια ακούω και τώρα για τον Παππά και τον Παπανικολάου. Δεν πειράζει... Ο χρόνος και κυρίως η δική τους ικανότητα τα δείχνει ΟΛΑ.  6)      Οι ΗΠΑ λογικά βαδίζουν ολοταχώς για το χρυσό, ποιες άλλες ομάδες πιστεύεις πως θα κατακτήσουν τα άλλα δύο μετάλλια στο Μουντομπάσκετ;  Η Τουρκία και η Ισπανία. Και για το χρυσό... μην ορκίζεστε!  7)      Ποιος παίκτης σε έχει απογοητεύσει και ποιος σου έχει κάνει τη μεγαλύτερη έκπληξη μέχρι στιγμής;

Δεν απογοητεύομαι τόσο εύκολα ούτε τόσο γρήγορα! Αγαπώ Ιλιασόβα! Δεν υπάρχουν εκπλήξεις στον αθλητισμό. Δεν υπάρχει κάτι που να συνιστά έκπληξη.