Πέναλντι: Η πιο ψυχοφθόρος διαδικασία

 Του Παναγιώτη Τράμπα

Τα πέναλτι είναι ίσως η πιο ψυχοφθόρος διαδικασία. Μία διαδικασία όπου χρειάζεται απόλυτη ψυχραιμία, ικανότητα αλλά και πολύ σημαντικό ρόλο παίζει ο παράγοντας τύχη.

Σε κάθε εκτέλεση οι πρωταγωνιστές είναι δύο, ο τερματοφύλακας και ο ποδοσφαιριστής ο οποίος εκτελεί το πέναλτι. O πρώτος βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση. Διαλέγει μια γωνία, πέφτει κι αν είναι τυχερός μπορεί να γίνει μέσα σε δευτερόλεπτα ήρωας.

 Από την άλλη ,ο εκτελεστής του πέναλτι νιώθει πάντα τεράστιο βάρος. Πολύ απλά γιατί αν τα καταφέρει, η δόξα του θα είναι ελάχιστη. Αντίθετα, αν  αστοχήσει, θα γίνει το τραγικό πρόσωπο ενός αγώνα, ανάλογα βεβαίως και με την σημασία του.

Εκτός των άλλων  τα πέναλτι είναι και θέμα ευφυΐας . Όταν λοιπόν δεν νιώθεις σίγουρος για τον εαυτό σου, δεν κυνηγάς το εξεζητημένο, σουτάρεις στο κέντρο του τέρματος και ελπίζεις ο τερματοφύλακας να πέσει σε μία γωνία. Πολλές φορές και εγώ ο ίδιος κατηγορώ όσους επιλέγουν αυτή την τακτική αλλά είναι σημαντικό να ξέρεις πότε πρέπει να ρισκάρεις και πότε όχι.

Γενικά όμως τα πέναλτι αν και διαρκούν λίγο είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία. Από τη μία ο τερματοφύλακας μπορεί να σκέφτεται ως εξής:  «Πριν έπεσα στα δεξιά, άρα τώρα θα μου σουτάρει στα δεξιά νομίζοντας ότι θα αλλάξω γωνία. Αν όμως σκεφτεί κι αυτός το ίδιο?» Και τελικά αποφασίζει να πέσει σε μία γωνία τυχαία.

Παρόμοια μπορεί να είναι και η σκέψη εκείνου που εκτελεί. Και τελικά αποφασίζει κι αυτός να σουτάρει σε μία τυχαία γωνία ή στο κέντρο της εστίας. Άρα τα πέναλτι μπορούν να σε μετατρέψουν από θεό και ήρωα σε μοιραίο πρόσωπο, αλλά δεν παύουν να βασίζονται κυρίως στην τύχη.

Όπως και να έχει όμως, από όποια οπτική γωνία κι αν δει κάποιος τη συγκεκριμένη διαδικασία, ένα είναι σίγουρο. Πάντα θα προσφέρει σε όλους τους φιλάθλους τεράστιες συγκινήσεις και φοβερές εναλλαγές συναισθημάτων. Ποιος μπορεί εξάλλου να ξεχάσει τον τελικό κυπέλλου ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό?